Peter Roemeling: coach en procesbegeleider

Weten wie je bent. Weten wat je wilt. En het dan ook daadwerkelijk doen. Dat is in a nutshell de levensfilosofie en coachingsaanpak van Peter Roemeling (1965): “Het gaat erom je leven en werk terug te brengen tot deze simpele vragen. Als ik mensen daarbij kan helpen, zodat ze meer inzicht krijgen en duidelijkere keuzes kunnen maken, heb ik mijn rol als coach goed ingevuld.”

De Ierse ontdekkingsreiziger sir Ernest Shackleton (1874-1922) is als teamleider van zijn mislukte Zuidpoolexpeditie in 1916 een bron van inspiratie geweest voor coach en procesbegeleider Peter Roemeling. Shackleton was een ambitieuze avonturier en idealist. De manier waarop hij zijn team leidde in de ontsnapping uit de Antarctische hel is waarlijk ‘meesterlijk’ te noemen. Ondanks extreme tegenslagen wist Shackleton de eenheid in de groep te bewaren. Eerlijk, duidelijk, vaak empathisch, soms meedogenloos… Shackleton was een natuurlijke leider.

Het verhaal is bloedstollend. De 28 mannen zaten negen maanden vast in de dichtgevroren Weddell Zee voordat het schip de Endurance door pakijs werd verpletterd. Met sloepen maakten de mannen koers naar Elephant Island, vanwaar een groepje van vijf met één sloep naar het duizend (!) zeemijlen verderop gelegen South-Georgia voer. Vier maanden later werden de mannen op Elephant Island opgehaald. Iedereen overleefde de reis.
Roemeling: “Bijzonder aan dit verhaal vond ik dat elk individu zijn eigen taak had en in zijn waarde werd gelaten. Alle mannen deden waar ze goed in waren vanuit hun eigen kracht en inzicht. Om de teamspirit erin te houden werden er liedjes gezongen, toneelstukken opgevoerd en verjaardagen gevierd. In zo’n situatie kun je gek worden of elkaar afmaken. Toch gebeurde dat niet. Shackleton heeft voor mij het ultieme bewijs geleverd dat je met een hecht team wonderen kunt verrichten.”

Hutten bouwen

Peter Roemeling studeerde informatica op de HTS in Groningen. Tijdens en na zijn studie ontwikkelde hij de interesse voor psychologie en filosofie die hem later van pas zou komen. In 2002 richtte hij De Zwerm Groep op en ging hij intensief met mensen werken. Roemeling: “Mijn doel als coach is individuen en teams bewust maken van gedragsstijlen, drijfveren, denkstijlen, talenten en identiteit.” Dat is een boeiend proces, waarin ook de coach zich open moet stellen voor het onbekende. Voor KPN, Leaseplan Corporation, Waterschap De Dommel en tal van andere organisaties begeleidde Roemeling trajecten.

Om meer inzicht te krijgen in wie Peter Roemeling is, gaan we even terug naar zijn geboorteplaats Hoogezand-Sappemeer. Op de Dr. Aletta Jacobs Scholengemeenschap kwamen Roemeling’s kwaliteiten en beperkingen duidelijk aan het licht. Voor wiskunde, scheikunde, natuurkunde en aardrijkskunde haalde hij soms tienen. Tekenen en muziek gingen hem minder gemakkelijk af: “Ik heb een intellectuele drijfveer, geen esthetische. Net als mijn vader trouwens. Ik hoor het verschil niet tussen de sirene van een brandweerauto en een ambulance.”

Roemeling bleek een nieuwsgierige en ondernemende tiener, eentje die inventiviteit en simpele eenvoud verkoos boven status en bezit: “Van mijn ouders kreeg ik veel vrijheid. Ik was altijd buiten aan het spelen: hutten bouwen, vuurtjes stoken, voetballen, schaatsen, windsurfen en vissen. Urenlang naar dat dobbertje turen! Of rondhangen op de scheepswerf, waar ik op mijn dertiende mijn eerste baantje kreeg aangeboden. Ik had altijd baantjes, werkte in winkels en ziekenhuizen, plukte tomaten of gaf windsurfles.”

Al vroeg verwierf Roemeling een zekere mate van autonomie in het maken van zijn eigen(wijze) keuzes. Dat bleek bij de plaatselijke voetbalclub: “Ik speelde rechtsback in de C1 van vv Hoogezand. Daar moest je twee keer per week trainen. Maar als er ijs lag, wilde ik schaatsen, want voetballen kon je het hele jaar al. Ik moest twee keer voor een commissie verschijnen om uit te leggen waarom ik niet kwam trainen. Daar had ik dus geen trek in. Toen ben ik ermee gestopt, hoewel ik gek was van voetballen.”

Natuurlijk leren

Initiatieven nemen zit in zijn dna. Naast oprichter van De Zwerm Groep en Coachi is hij oprichter van Het Filosofisch Café en De Vrije Ruimte, een school voor ‘natuurlijk leren’ in Scheveningen. Kinderen van 4 tot 18 jaar krijgen daar primair en voortgezet onderwijs vanuit hun ‘innerlijke motivatie om op ontdekkingstocht te gaan in een veilige omgeving’ (vermeldt de website). Volgens Roemeling brengt het traditionele onderwijssysteem kinderen niet die vaardigheden bij waar in de toekomst behoefte aan is. Hoe kunnen kinderen innovatief en creatief zijn als ze gedwongen worden kennis tot zich te nemen?

Vanuit deze overtuiging proberen Roemeling en zijn vrouw Marty Smit De Vrije Ruimte sinds 2007 te laten floreren. Dat lijkt een succes. Het leerlingenaantal blijft maar groeien en de school barst bijna uit haar voegen. Roemeling legt uit dat leren vanuit ‘innerlijke motivatie’ niet betekent dat kinderen geen discipline en structuur mee krijgen maar dat ze de vrijheid en ruimte krijgen om te ontdekken waar hun talenten liggen.

Vrijheid. Talent. Energie. Inzicht. Bewuste keuzes. Het zijn termen die voortdurend vallen in een gesprek met Peter Roemeling: “Als mensen dingen doen waar ze energie van krijgen, is dat beter voor hen en beter voor de organisatie waarin ze werken. Zo dragen ze bij aan een mooiere wereld.” Zijn kast staat vol met films en boeken over persoonlijke ontwikkeling, de natuur, reizen, filosofie en psychologie. In een van zijn favoriete films, The Shawshank Redemption, draait het om een ontsnapping uit een gevangenis. “Wat me raakt heeft altijd iets te maken met vrijheid, fysiek of innerlijk. Vrijheid betekent voor mij weten wie je bent, weten wat je wilt, en het dan ook daadwerkelijk doen.”

Zijn grootste angst is bij zichzelf weggehaald worden. Het contact met zichzelf verliezen overkomt hem zo nu en dan als mensen politieke spelletjes spelen of er verborgen agenda’s op na houden. Roemeling kan zich daar mateloos aan irriteren. “Ik weiger daar in mee te gaan want dan moet ik ook dingen gaan roepen die ik niet wil en niet meen. Bij jezelf blijven, of juist niet, fascineert me ook in anderen. Elvis Presley was uiteindelijk zichzelf niet meer en draaide de vernieling in. Een boeiend levensverhaal!”

Windsurfen

Een speciale plek in zijn leven wordt ingenomen door windsurfen. Roemeling: “Daarvoor ben ik ooit in Scheveningen gaan wonen. Zodra het windkracht vier of vijf is word ik onrustig. Dan moet ik naar het strand. Windsurfen is iets heel bijzonders voor me. De zee. De ruimte. De golven. De wind. Het plezier. De concentratie. Kind zijn. Je hoort niks meer, alleen jezelf. Na een paar uur op het water heb je spierpijn van je nek tot je tenen. Je bent doodmoe maar voldaan en ontspannen en alles is goed. Dat is voor mij het ultieme vrijheidsgevoel.”